In de wereld van voetbal, waar sterren schitteren en geschiedenis wordt gemaakt, kwam de naam Yassine Bounou naar voren als een van de helden van het betoverende spel die onvergetelijke hoofdstukken schreven. Van de straten van Casablanca naar de wereldpodia, baande Bounou zijn weg om een onverslaanbare keeper te worden, en een symbool van hoop en inspiratie voor iedereen die hem volgt.
Met zijn glimlach, uitzonderlijke vaardigheden en snelle reacties was Bounou niet zomaar een keeper, maar werd hij een levende legende die vakmanschap en bescheidenheid belichaamde. Met een carrière vol prestaties en momenten die zijn naam in de annalen van voetbalgrootheden hebben gevestigd, klom de Marokkaanse “leeuw” zorgvuldig door de fasen van succes, zonder ooit ontmoedigd of overgegeven te raken, vasthoudend aan zijn verlangen, doorgaand op weg naar zijn doel, totdat het lot hem beloonde en zijn talent aan de wereld bekendmaakte.
De beschermer van het “Atlas Leeuwen”-doel werd geboren op 5 april 1991 in Montreal, Canada, uit Marokkaanse ouders die naar Canada waren geëmigreerd, voordat hij op achtjarige leeftijd met zijn ouders terugkeerde naar zijn thuisland en zich aansloot bij de academie van Wydad Casablanca als keeper, opklimmend door de verschillende leeftijdscategorieën, tot hij op 19-jarige leeftijd naar het eerste team werd gepromoveerd en de tweede keeper van de “rode” club werd.
Yassine Bounou’s carrière begon vanaf het einde, hoe kan het ook anders, de geschiedenis getuigt van die koude novembernacht in 2011 toen hij leerde dat hij de verantwoordelijkheid zou dragen om het Wydad-doel te beschermen in een van de belangrijkste stations van de club, waar hij de veelbelovende keeper was op een historische afspraak in de finale van de Afrikaanse Champions League, en de tegenstander was niemand minder dan Esperance de Tunis in hun eigen stadion in Rades. Bounou kreeg de taak om het Wydad-doel te beschermen ter vervanging van de eerste keeper Nader Lamyaghri, die door een breuk werd verhinderd officieel deel te nemen aan de confrontatie.
Hoewel Bounou de finale verloor door een laat doelpunt van de Ghanees Harrison Afful, won hij ervaring in grote wedstrijden. Vanuit Rades begon Bounou regelmatig te spelen met het “rode” team, naast zijn progressie in de jeugdteams van het Marokkaanse nationale team, voordat hij zijn eerste officiële wedstrijd speelde met het eerste team tegen Burkina Faso in 2013, toen de Marokkanen gerustgesteld waren dat hun doel veilig zou zijn onder de bescherming van deze “leeuw”.
En op 14 juni 2012, ontwaakten de Wydad-fans op het nieuws van Bounou’s vertrek uit hun team, en naar welke bestemming? Een bestemming die voor iedereen zeer verrassend was: het tweede team van Atlético Madrid, dat in de derde divisie van de Spaanse competitie speelt. Bounou koos de moeilijke weg en keerde terug naar nul in de hoop op een sterkere start, en het begin was erg moeilijk, zijn kansen met het eerste team van Atlético Madrid waren niet-bestaand ondanks zijn uitblinken met het tweede team, wat hem ertoe bracht een moeilijkere stap te nemen en over te stappen naar Zaragoza, die in de tweede divisie speelde, en daar bewees hij zich aan de wereld op een opmerkelijke manier, voordat hij naar Girona verhuisde, die hem eindelijk de kans gaf om in de eerste divisie van “La Liga” te spelen en de helderste sterren van het betoverende spel te ontmoeten, waar de Marokkaan zijn capaciteiten toonde en zichzelf vestigde als een van de beste keepers in de Spaanse competitie, en bleef “uitblinken” en indruk maken op de volgers van de competitie ondanks de daling van het niveau van zijn team dat het seizoen eindigde met degradatie naar de tweede divisie van “La Liga”.
Bounou weigerde verder te gaan met Girona en een stap terug te zetten, hij verhuisde naar Sevilla op huurbasis voor één seizoen met een koopoptie, en toonde zijn enthousiasme voor de verhuizing naar de Andalusische club, en zijn verlangen om sterke prestaties te leveren met een team dat tot de meest prominente in Spanje en Europa behoorde op dat moment. Ondanks zijn moeilijke starts met Sevilla, en het blijven op de bank, maakte Yassine Bounou een opmerkelijke indruk, leidde zijn team naar de Europa League-titel aan het einde van het seizoen, wat iedereen die hem zag zich afvroeg hoe deze ondoordringbare dam een heel seizoen op de bank kon doorbrengen? En sindsdien is Bounou de eerste keeper van Sevilla geworden, die nooit ophield iedereen te verbazen totdat hij vandaag een van de meest prominente keepers in de wereld werd.
Het verhaal van uitmuntendheid eindigde hier niet, Yassine bleef zichzelf uitdagen, en won de “Zamora”-trofee voor de beste keeper in de Spaanse competitie in het seizoen 2021/2022, een prestatie die geen enkele Arabier eerder had bereikt, waardoor hij zijn legende in gouden letters kon voortzetten. Daarna leidde Bounou zijn nationale team naar de tweede ronde van het Wereldkampioenschap, vervolgens naar de kwartfinales en vervolgens naar de halve finales, waar hij de wereld liet zien dat hij een ondoordringbare barrière was tegen de sterkste tegenstanders, vooral tijdens strafschoppen tegen Spanje waar hij de pogingen van een aantal van de meest vaardige schutters ter wereld afweerde.
Het verhaal ging door, en Bounou was niet bereid zijn carrière met Sevilla af te sluiten zonder nog een Europa League-titel te winnen, waarin hij opnieuw de hoofdrol speelde, nadat hij de titel had beslist met zijn buitengewone reddingen in de wedstrijd en vervolgens in de strafschoppenserie tegen de Italiaanse reus Roma, waarmee hij iedereen bevestigde dat hij een moeilijk nummer in wereldwijd doelverdediging was.
Bounou bleef zijn naam in de geschiedenis in gouden letters schrijven, waarbij hij naar Al-Hilal in Saoedi-Arabië verhuisde om de reis voort te zetten, en zoals hij deed in al zijn eerdere stations, schrijft hij de geschiedenis opnieuw met een van de reuzen van Arabisch en Aziatisch voetbal, waarbij hij drie waardevolle titels met hen won, nadat hij vorig jaar de Saoedische Super Cup won, en de lokale kampioenschapstitel tijdens het onlangs afgesloten seizoen, naast de titel van de King’s Cup, afgelopen vrijdag, ten koste van Al-Nassr.
HESPRESS ENGLISH
Add comment